IJswalvissen kunnen niet zonder ijs!
De foto van de samenscholende IJswalvissen die Heleen gedeeld heeft op onze onze facebook-pagina is genomen in de Zee van Okhotsk in het oosten van Rusland. Van de vier IJswalvis-populaties die rondom de Noordpool leven is de Okhotsk-populatie de meest kwetsbare. Door opwarming is het zee-ijs hier grotendeels verdwenen. De paar honderd IJswalvissen die hier proberen te overleven kunnen niet naar het noorden uitwijken omdat de Okhotsk-zee als een hoefijzer door het land van Oost-Siberië en Kamchatka wordt omsloten. IJswalvissen zijn aangepast aan het zee-ijs dat ze nodig hebben om zich tegen aanvallen door Orka’s te beschermen. Die Orka’s durven met hun kwetsbare lange rugvinnen zo diep het ijs niet in. Bij gebrek aan ijs zoeken de IJswalvissen nu beschutting in ondiep water, soms niet dieper dan dat de dieren dik zijn.
Die bescherming werkt niet goed, want veel jonge dieren vallen alsnog ten prooi aan Orka’s.
Vorig jaar hebben we samen met WNF de Russische onderzoekster Olga Sphak uitgenodigd voor het Arctic Biodiversity Congress in Finland. Olga liet foto’s zien van IJswalvissen met ernstige huidaandoeningen, veroorzaakt door het lauwe, ondiepe zeewater. Daarnaast liet ze een filmpje zien van Orka’s die inbeuken op een jonge IJswalvis. Ze breken de ribben, verdrinken het kalf en eten uiteindelijk alleen de tong van de IJswalvis op. 17e-eeuwse Nederlandse walvisvaarders schreven al in hun logboeken dat ze geen concurrentie hadden van Orka’s, omdat die alleen walvistong aten, die voor de walvisvaarders toch geen waarde had.
De natuur is wreed, maar zonder ijs hebben de IJswalvissen van de Zee van Okhotsk geen overlevingskans. Laten we er voor zorgen dat de IJswalvissen bij Groenland en Spitsbergen een betere toekomst tegemoet gaan!